“Εγώ κορίτσι μου θα πεθάνω. Από το να πεθάνω στον καναπέ μου, προτιμώ να πεθάνω εδώ, μαζί σας”

Ήταν μία γυναίκα κοντά στα εξήντα.

Είχε χάσει για μερικά λεπτά την όρασή της από τα δακρυγόνα. Την όραση και την αναπνοή της. Είχε καταληφθεί από αυτόν τον πανικό των πρώτων δευτερολέπτων που μοιραία προκαλεί η αίσθηση ασφυξίας και το κάψιμο στους πνεύμονες. Δεν έβρισκε τους δικούς της.

Κάποιος την μετέφερε ως την καρέκλα που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από τα μικρόφωνα, εκεί όπου ο εκφωνητής προσπαθούσε κόντρα στο τοξικό νέφος να... Διαβάστε περισσότερα »