Δυστυχώς, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι, η χώρα πλέον πάσχει από χρόνια πολιτική ανεπάρκεια και σήμερα βρίσκεται ίσως στην πιο επικίνδυνη στιγμή της πορείας της αφού μετά την δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, ΟΥΔΕΙΣ ΗΓΕΤΗΣ ήρθη στο ύψος των περιστάσεων.
«Ο εχθρός τώρα είναι εντός των τειχών» και ο εχθρός δεν θα μπορούσε να επιτύχει χωρίς την βοήθεια των εσωτερικών πρακτόρων του, των άλλοτε Νενέκων.
Ζούμε πλέον την περίοδο της μεγάλης ανατροπής στην πιο αποτρόπαιη μορφή τυραννικού καθεστώτος. Η Ελληνική «Δημοκρατία», μέχρι σήμερα, μας σερβίρισε πολλούς αυτόκλητους σωτήρες οι οποίοι απεδείχθησαν συνάμα ανίκανοι, φαύλοι και χαζοχαρούμενοι, δήθεν σοφοί αλλά οπωσδήποτε απατεώνες, καπηλευτές ιερών ιδανικών και δεδηλωμένοι ανθέλληνες που δεν έκρυβαν την αμερικανολαγνία, την ρωσολαγνία, την εβραιολαγνία και την τουρκολαγνία τους!!!
Έτσι, θερίζοντας ό, τι έχουν σπείρει οι μέχρι σήμερα δήθεν «ηγέτες», αφού ο καθ’ ένας με την σειρά του ενδιαφέρθηκε μόνο για τον περίγυρό του, για τους ευνούχους του ή για τις παλλακίδες του, τώρα βιώνουμε, ως Έθνος, την λαίλαπα του αμοραλισμού που εγκαθίδρυσαν οι διάφοροι ταγοί και δικαίως έρχονται στο μυαλό μας τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη ότι: «Μας επιβουλεύονται οι μοντέρνες ιδέες, ο σύγχρονος πολιτισμός με τον μασονισμό του, με τη φιλανθρωπία του, με τη αλληλοβοήθειά του, με τον κοινοβουλευτισμό του.»
Τα κόμματα, άτολμα, ασυνεπή, απροσανατόλιστα, αφερέγγυα, συχνά άβουλα, άλλοτε δίβουλα και κυκλοθυμικά, είναι ανίκανα ακόμη και να δικαιώσουν τον βασικό λόγο ύπαρξής τους δείχνοντας ανήμπορα να αντισταθούν στην εξάρθρωση των ηθικοπολιτικών θεμελίων και της νομιμοποιητικής βάσης του πολιτικού συστήματος που υπηρετούν.
Ουδείς μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα στο ερώτημα: «Πότε, πώς και γιατί, έπεσε τόση δυστυχία σε τούτη τη χώρα στην οποία βασιλεύουν η απογοήτευση και η απαισιοδοξία για το μέλλον, στην χώρα που ο Έλληνας έχει χάσει πλέον την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του, στην χώρα που η κοινωνία της ζει σε ψυχολογία κρίσης και απαξίωσης;» αφού αυτή την εικόνα εισπράττει για τον εαυτό της καθημερινά στα τηλεοπτικά πρωινάδικα όπου η μιζέρια αποτελεί εμπορικό προϊόν και μάλιστα επικερδές...σε αντιπαράθεση με την ύποπτη ελίτ που ξημεροβραδιάζεται στα καφέ του Κολωνακίου μετρώντας τις εισπράξεις της από το εμπόριο της δυστυχίας.
Αυτή είναι η κοινωνία γενικώς που δημιούργησε η πολιτική σκοπιμότης, η ρουσφετολογία, ο ατομικισμός, ο ωχαδερφισμός, η έλλειψης παιδείας, η ανευθυνότης και προπαντός η αλλοπρόσαλλη εκάστοτε διαχρονική κυβερνητική κοινωνική πολιτική που ενδιαφερόταν και ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για το τομάρι της εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και κατ’ επέκταση του Έθνους.
Ο καπετάνιος του Τιτανικού, ο πολύς κος Jeffrey Mineiko-Παπανδρέου, που παριστάνει τον πρωθυπουργό της χώρας, κατάφερε να ΞΕΓΕΛΑΣΕΙ τους Έλληνες όταν τον Οκτώβριο του 2009 υποσχέθηκε τα πάντα σε όλους και όχι μόνο δεν τήρησε καμιά από τις προεκλογικές υποσχέσεις του αλλά το μόνο που πέτυχε είναι η επιβολή νέων φόρων. Φόροι, φόροι, φόροι παντού και το σπάταλο κράτος εξακολουθεί να είναι το ίδιο σπάταλο, τα τρωκτικά να κάνουν πάρτι ενώ η διαφθορά να κυριαρχεί σε όλη την πολιτική διακομματική «τσογλαναρία» αφού, σε εποχή λιτότητας, βλέπουμε 232 γιους, θυγατέρες και παρατρεχάμενους των πολιτικών να προσλαμβάνονται στη Βουλή με 16 μισθούς το χρόνο.... βγάζοντας περιγελαστικά την γλώσσα στις ουρές των ανέργων, όμοιες με εκείνες του 1929 στην Αμερική και σ’ εκείνους που προσμένουν ένα πιάτο φαγητό από τον Δήμο Αθηναίων ή από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Και βέβαια τι μπορεί να αντιτάξει κανείς εκ των μανδαρίνων του κοινοβουλίου στις σκηνές πείνας και δυστυχίας που βιώνουμε σήμερα σε μία βαθιά άρρωστη χώρα, όπου κάθε μέρα κλείνουν επιχειρήσεις, γίνονται μαζικές απολύσεις και η ανεργία είναι άγνωστο στους κυβερνώντες σε ποιό εφιαλτικό ύψος σκαρφάλωσε σήμερα, ενώ το μόνο που αισθανόμαστε οι πάντες είναι να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια μας και ζημιωμένοι από την ανερμάτιστη πολιτική τους να οδηγούμεθα σε κατάσταση «νευρικής κρίσης» αφού η οικονομική δραστηριότητα ολοένα υποχωρεί χωρίς να γνωρίζουμε αν το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται είναι ο «πάτος».
Για να το κατανοήσουν αυτό, οι «πολιτικοί», χρειάζεται να διανύσουν μακρύ και επίπονο δρόμο! Χρειάζεται μυαλό, πολιτική διορατικότητα και σκληρή δουλειά. Χρειάζεται πρωτίστως εντιμότητα και τιμιότητα και όχι εντυπωσιακά λογύδρια εσωτερικής κατανάλωσης και φανφαρονισμοί. Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός σχέσεων, περισσότερη υπευθυνότητα και ανάληψης τολμηρής δράσης. Χρειάζεται πραγματική άσκηση πολιτικής και όχι κομπογιαννιτισμοί! Χρειάζονται εθνικοί εργάτες και όχι καρεκλοκένταυροι «Τσάροι». Χρειάζονται Έλληνες κατά το ήθος και το πνεύμα!
Σήμερα ζούμε σε ιδανικές συνθήκες οι οποίες εκφράζουν απόλυτα τον εθνικό μας ποιητή, Κωστή Παλαμά, του οποίου οι, πριν 70 χρόνια, στίχοι είναι σημερινοί:
«Βοσκοί, στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι λύκοι!
Στα όπλα, Ακρίτες! Μακριά και οι φαύλοι και οι περιττοί,
καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι,
για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί.»
Και το ερώτημα είναι προς τους εαυτούς μας: «θα τους επιτρέψουμε να μας οδηγήσουν, ως Έθνος, στην καταστροφή;» Εμείς βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ!!!! Απαιτείται λοιπόν αμέσως δράση. Τώρα, όχι αύριο. Απαιτείται αυτοστρατολόγησή μας εδώ και τώρα απευθύνοντας σάλπισμα συστραφείσης προς τους «Όσους Ζωντανούς» όπως το διεκήρυξε και άλλοτε, σε άλλες δύσκολες ημέρες του Έθνους, ο μέγας Ίων Δραγούμης.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!!!!!
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!!!!
Οδυσσέας Τηλιγάδας
«Ο εχθρός τώρα είναι εντός των τειχών» και ο εχθρός δεν θα μπορούσε να επιτύχει χωρίς την βοήθεια των εσωτερικών πρακτόρων του, των άλλοτε Νενέκων.
Ζούμε πλέον την περίοδο της μεγάλης ανατροπής στην πιο αποτρόπαιη μορφή τυραννικού καθεστώτος. Η Ελληνική «Δημοκρατία», μέχρι σήμερα, μας σερβίρισε πολλούς αυτόκλητους σωτήρες οι οποίοι απεδείχθησαν συνάμα ανίκανοι, φαύλοι και χαζοχαρούμενοι, δήθεν σοφοί αλλά οπωσδήποτε απατεώνες, καπηλευτές ιερών ιδανικών και δεδηλωμένοι ανθέλληνες που δεν έκρυβαν την αμερικανολαγνία, την ρωσολαγνία, την εβραιολαγνία και την τουρκολαγνία τους!!!
Έτσι, θερίζοντας ό, τι έχουν σπείρει οι μέχρι σήμερα δήθεν «ηγέτες», αφού ο καθ’ ένας με την σειρά του ενδιαφέρθηκε μόνο για τον περίγυρό του, για τους ευνούχους του ή για τις παλλακίδες του, τώρα βιώνουμε, ως Έθνος, την λαίλαπα του αμοραλισμού που εγκαθίδρυσαν οι διάφοροι ταγοί και δικαίως έρχονται στο μυαλό μας τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη ότι: «Μας επιβουλεύονται οι μοντέρνες ιδέες, ο σύγχρονος πολιτισμός με τον μασονισμό του, με τη φιλανθρωπία του, με τη αλληλοβοήθειά του, με τον κοινοβουλευτισμό του.»
Τα κόμματα, άτολμα, ασυνεπή, απροσανατόλιστα, αφερέγγυα, συχνά άβουλα, άλλοτε δίβουλα και κυκλοθυμικά, είναι ανίκανα ακόμη και να δικαιώσουν τον βασικό λόγο ύπαρξής τους δείχνοντας ανήμπορα να αντισταθούν στην εξάρθρωση των ηθικοπολιτικών θεμελίων και της νομιμοποιητικής βάσης του πολιτικού συστήματος που υπηρετούν.
Ουδείς μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα στο ερώτημα: «Πότε, πώς και γιατί, έπεσε τόση δυστυχία σε τούτη τη χώρα στην οποία βασιλεύουν η απογοήτευση και η απαισιοδοξία για το μέλλον, στην χώρα που ο Έλληνας έχει χάσει πλέον την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του, στην χώρα που η κοινωνία της ζει σε ψυχολογία κρίσης και απαξίωσης;» αφού αυτή την εικόνα εισπράττει για τον εαυτό της καθημερινά στα τηλεοπτικά πρωινάδικα όπου η μιζέρια αποτελεί εμπορικό προϊόν και μάλιστα επικερδές...σε αντιπαράθεση με την ύποπτη ελίτ που ξημεροβραδιάζεται στα καφέ του Κολωνακίου μετρώντας τις εισπράξεις της από το εμπόριο της δυστυχίας.
Αυτή είναι η κοινωνία γενικώς που δημιούργησε η πολιτική σκοπιμότης, η ρουσφετολογία, ο ατομικισμός, ο ωχαδερφισμός, η έλλειψης παιδείας, η ανευθυνότης και προπαντός η αλλοπρόσαλλη εκάστοτε διαχρονική κυβερνητική κοινωνική πολιτική που ενδιαφερόταν και ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για το τομάρι της εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και κατ’ επέκταση του Έθνους.
Ο καπετάνιος του Τιτανικού, ο πολύς κος Jeffrey Mineiko-Παπανδρέου, που παριστάνει τον πρωθυπουργό της χώρας, κατάφερε να ΞΕΓΕΛΑΣΕΙ τους Έλληνες όταν τον Οκτώβριο του 2009 υποσχέθηκε τα πάντα σε όλους και όχι μόνο δεν τήρησε καμιά από τις προεκλογικές υποσχέσεις του αλλά το μόνο που πέτυχε είναι η επιβολή νέων φόρων. Φόροι, φόροι, φόροι παντού και το σπάταλο κράτος εξακολουθεί να είναι το ίδιο σπάταλο, τα τρωκτικά να κάνουν πάρτι ενώ η διαφθορά να κυριαρχεί σε όλη την πολιτική διακομματική «τσογλαναρία» αφού, σε εποχή λιτότητας, βλέπουμε 232 γιους, θυγατέρες και παρατρεχάμενους των πολιτικών να προσλαμβάνονται στη Βουλή με 16 μισθούς το χρόνο.... βγάζοντας περιγελαστικά την γλώσσα στις ουρές των ανέργων, όμοιες με εκείνες του 1929 στην Αμερική και σ’ εκείνους που προσμένουν ένα πιάτο φαγητό από τον Δήμο Αθηναίων ή από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Και βέβαια τι μπορεί να αντιτάξει κανείς εκ των μανδαρίνων του κοινοβουλίου στις σκηνές πείνας και δυστυχίας που βιώνουμε σήμερα σε μία βαθιά άρρωστη χώρα, όπου κάθε μέρα κλείνουν επιχειρήσεις, γίνονται μαζικές απολύσεις και η ανεργία είναι άγνωστο στους κυβερνώντες σε ποιό εφιαλτικό ύψος σκαρφάλωσε σήμερα, ενώ το μόνο που αισθανόμαστε οι πάντες είναι να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια μας και ζημιωμένοι από την ανερμάτιστη πολιτική τους να οδηγούμεθα σε κατάσταση «νευρικής κρίσης» αφού η οικονομική δραστηριότητα ολοένα υποχωρεί χωρίς να γνωρίζουμε αν το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται είναι ο «πάτος».
Για να το κατανοήσουν αυτό, οι «πολιτικοί», χρειάζεται να διανύσουν μακρύ και επίπονο δρόμο! Χρειάζεται μυαλό, πολιτική διορατικότητα και σκληρή δουλειά. Χρειάζεται πρωτίστως εντιμότητα και τιμιότητα και όχι εντυπωσιακά λογύδρια εσωτερικής κατανάλωσης και φανφαρονισμοί. Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός σχέσεων, περισσότερη υπευθυνότητα και ανάληψης τολμηρής δράσης. Χρειάζεται πραγματική άσκηση πολιτικής και όχι κομπογιαννιτισμοί! Χρειάζονται εθνικοί εργάτες και όχι καρεκλοκένταυροι «Τσάροι». Χρειάζονται Έλληνες κατά το ήθος και το πνεύμα!
Σήμερα ζούμε σε ιδανικές συνθήκες οι οποίες εκφράζουν απόλυτα τον εθνικό μας ποιητή, Κωστή Παλαμά, του οποίου οι, πριν 70 χρόνια, στίχοι είναι σημερινοί:
«Βοσκοί, στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι λύκοι!
Στα όπλα, Ακρίτες! Μακριά και οι φαύλοι και οι περιττοί,
καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι,
για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί.»
Και το ερώτημα είναι προς τους εαυτούς μας: «θα τους επιτρέψουμε να μας οδηγήσουν, ως Έθνος, στην καταστροφή;» Εμείς βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ!!!! Απαιτείται λοιπόν αμέσως δράση. Τώρα, όχι αύριο. Απαιτείται αυτοστρατολόγησή μας εδώ και τώρα απευθύνοντας σάλπισμα συστραφείσης προς τους «Όσους Ζωντανούς» όπως το διεκήρυξε και άλλοτε, σε άλλες δύσκολες ημέρες του Έθνους, ο μέγας Ίων Δραγούμης.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!!!!!
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!ΠΡΟΣΟΧΗ!!! ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!!!!
Οδυσσέας Τηλιγάδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου